Stara, mieszczańska rodzina warszawska. Już w czasach stanisławowskich Jan Koelichen prowadził w Warszawie Dom Handlowy, zajmujący się sprzedażą win. W 1789 r. wziął on udział w czarnej procesji do króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, zainicjowanej przez Jana Dekerta. Andrzej Koelichen (1791–1851), porucznik gwardii narodowej w powstaniu listopadowym, w 1844 r. zakupił dobra ziemskie Włochy pod Warszawą, gdzie założył cegielnię.

Majątek odziedziczyli jego dwaj synowie: Karol Emil (1826–1902) otrzymał od ojca majątek z pałacykiem, a Edward (1824–1861) – cegielnię.

Edward Koelichen zasłynął jako gospodarz hucznych zabaw, opisywanych w ówczesnej prasie towarzyskiej. W jego kamienicy przy ul. Długiej gościli malarze, aktorzy i muzycy. Koelichen sam często grywał tam na flecie. Nadal jednak rozwijał wspólnie z bratem rodzinną firmę, wybudował też we Włochach pałac, w którym obecnie mieści się biblioteka publiczna.

Karol Koelichen ożenił się z Heleną z Krzyczewskich, której ojciec był właścicielem papierni w Konstancinie. Mieli sześcioro dzieci. Ich najstarszy syn, Edward Cezary (1963–1944), adwokat, zarządzał rodzinnym majątkiem we Włochach. Przyczynił się on do rozbudowy tej miejscowości, m.in. ofiarowując teren pod budowę szkoły i kościoła. Średni syn, Karol Andrzej (1870–1929) był inżynierem chemikiem, współpracował m.in. z przyszłym prezydentem Ignacym Mościckim.

Najmłodszy syn, Jan Edward (1871–1952) został znanym neurologiem i pułkownikiem Wojska Polskiego. Około 1912 roku nabył on drewniany domek letniskowy „Ada” na pograniczu Skolimowa i Chylic, zaś w 1932 roku – willę „Marysieńka” przy ul. Wierzejewskiego w Konstancinie.

Po kilku latach odsprzedał ją pisarzowi, Michałowi Choromańskiemu, który również nie zabawił w niej długo, przebywając od 1938 roku na emigracji. W 1965 r. syn Choromańskiego, Stefan sprzedał „Marysieńkę” zarządowi Uzdrowiska Konstancin.

Z licznej rodziny Koelichenów część wyemigrowała, ale duża część nadal mieszka w Warszawie oraz innych miastach Polski.